1,815
edits
Changes
Jump to navigation
Jump to search
Line 1:
Line 1: − सूत उवाच − एतस्मिन्नेव काले तु भगिन्यौ ते तपोधन। − अपश्यतां समायाते उच्चैःश्रवसमन्तिकात्॥ 1-17-1 − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − − − − − − − − − − − − − − − − − −
Adiparva Adhyaya 17 (आदिपर्वणि अध्यायः १७) (view source)
Revision as of 04:00, 3 September 2019
, 04:00, 3 September 2019no edit summary
यं तं देवगणाः सर्वे हृष्टरूपमपूजयन्।
सूत उवाच
एतस्मिन्नेव काले तु भगिन्यौ ते तपोधन।
मथ्यमानेऽमृते जातमश्वरत्नमनुत्तमम्॥ 1-17-2
अपश्यतां समायाते उच्चैःश्रवसमन्तिकात्॥ 1-17-1
यं तं देवगणाः सर्वे हृष्टरूपमपूजयन्।
अमोघबलमश्वानामुत्तमं जगतां वरम्।
मथ्यमानेऽमृते जातमश्वरत्नमनुत्तमम्॥ 1-17-2
अमोघबलमश्वानामुत्तमं जगतां वरम्।
श्रीमन्तमजरं दिव्यं सर्वलक्षणपूजितम्॥ 1-17-3
श्रीमन्तमजरं दिव्यं सर्वलक्षणपूजितम्॥ 1-17-3
शौनक उवाच
शौनक उवाच
कथं तदमृतं देवैर्मथितं क्व च शंस मे।
यत्र जज्ञे महावीर्यः सोऽश्वराजो महाद्युतिः॥ 1-17-4
कथं तदमृतं देवैर्मथितं क्व च शंस मे।
सौतिरुवाच
ज्वलन्तमचलं मेरुं तेजोराशिमनुत्तमम्।
यत्र जज्ञे महावीर्यः सोऽश्वराजो महाद्युतिः॥ 1-17-4
आक्षिपन्तं प्रभां भानोः स्वशृङ्गेः काञ्चनोज्ज्वलैः॥ 1-17-5
कनकाभरणं चित्रं देवगन्धर्वसेवितम्।
सौतिरुवाच
अप्रमेयमनाधृष्यमधर्मबहुलैर्जनैः॥ 1-17-6
व्यालैरावारितं घोरैर्दिव्यौषधिविदीपितम्।
ज्वलन्तमचलं मेरुं तेजोराशिमनुत्तमम्।
नाकमावृत्य तिष्ठन्तमुच्छ्रयेण महागिरिम्॥ 1-17-7
अगम्यं मनसाप्यन्यैर्नदीवृक्षसमन्वितम्।
आक्षिपन्तं प्रभां भानोः स्वशृङ्गेः काञ्चनोज्ज्वलैः॥ 1-17-5
नानापतगसङ्घैश्च नादितं सुमनोहरैः॥ 1-17-8
तस्य शृङ्गमुपारुह्य बहुरत्नाचितं शुभम्।
कनकाभरणं चित्रं देवगन्धर्वसेवितम्।
अनन्त कल्पमुद्विद्धं सुराः सर्वे महौजसः॥ 1-17-9
ते मन्त्रयितुमारब्धास्तत्रासीना दिवौकसः।
अप्रमेयमनाधृष्यमधर्मबहुलैर्जनैः॥ 1-17-6
अमृताय समागम्य तपोनियमसंयुताः॥ 1-17-10
तत्र नारायणो देवो ब्रह्माणमिदमब्रवीत्।
व्यालैरावारितं घोरैर्दिव्यौषधिविदीपितम्।
चिन्तयत्सु सुरेष्वेवं मन्त्रयत्सु च सर्वशः॥ 1-17-11
देवैरसुरसङ्घैश्च मथ्यतां कलशोदधिः।
नाकमावृत्य तिष्ठन्तमुच्छ्रयेण महागिरिम्॥ 1-17-7
भविष्यत्यमृतं तत्र मथ्यमाने महोदधौ॥ 1-17-12
सर्वौषधीः समावाप्य सर्वरत्नानि चैव ह।
अगम्यं मनसाप्यन्यैर्नदीवृक्षसमन्वितम्।
मन्थध्वमुदधिं देवा वेत्स्यध्वममृतं ततः॥ 1-17-13
इति श्रीमहाभारते आदिपर्वणि आस्तीकपर्वणि अमृतमन्थने सप्तदशोऽध्यायः॥ 17 ॥
नानापतगसङ्घैश्च नादितं सुमनोहरैः॥ 1-17-8
[[:Category:churning of ocean|''churning of ocean'']] [[:Category:samudramanthan|''samudramanthan'']]
[[:Category:समुद्रमन्थन|''समुद्रमन्थन'']] [[:Category:Ucchaishrava|''Ucchaishrava'']] [[:Category:उच्चैश्रवा|''उच्चैश्रवा'']]
तस्य शृङ्गमुपारुह्य बहुरत्नाचितं शुभम्।
[[:Category:Meru|''Meru'']] [[:Category:Mount Meru|''Mount Meru'']] [[:Category:Meru Shikhar|''Meru Shikhar'']]
[[:Category:Meru Parvat|''Meru Parvat'']] [[:Category:मेरु पर्वत|''मेरु पर्वत'']] [[:Category:मेरु|''मेरु'']]
अनन्त कल्पमुद्विद्धं सुराः सर्वे महौजसः॥ 1-17-9
[[:Category:पर्वत|''पर्वत'']] [[:Category:Narayan|''Narayan'']] [[:Category:नारायण|''नारायण'']]
ते मन्त्रयितुमारब्धास्तत्रासीना दिवौकसः।
अमृताय समागम्य तपोनियमसंयुताः॥ 1-17-10
तत्र नारायणो देवो ब्रह्माणमिदमब्रवीत्।
चिन्तयत्सु सुरेष्वेवं मन्त्रयत्सु च सर्वशः॥ 1-17-11
देवैरसुरसङ्घैश्च मथ्यतां कलशोदधिः।
भविष्यत्यमृतं तत्र मथ्यमाने महोदधौ॥ 1-17-12
सर्वौषधीः समावाप्य सर्वरत्नानि चैव ह।
मन्थध्वमुदधिं देवा वेत्स्यध्वममृतं ततः॥ 1-17-13
इति श्रीमहाभारते आदिपर्वणि आस्तीकपर्वणि अमृतमन्थने सप्तदशोऽध्यायः॥ 17 ॥