40
edits
Changes
Jump to navigation
Jump to search
mLine 1:
Line 1: − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − + − − − − − − − − − − − − − − − − − −
Vanaparva Adhyaya 6 (वनपर्वणि अध्यायः ६) (view source)
Revision as of 18:12, 3 August 2019
, 18:12, 3 August 2019no edit summary
गते तु विदुरे राजन्नाश्रमं पाण्डवान्प्रति।
गते तु विदुरे राजन्नाश्रमं पाण्डवान्प्रति।
धृतराष्ट्रो महाप्राज्ञः पर्यतप्यत भारत॥ 3-6-1
धृतराष्ट्रो महाप्राज्ञः पर्यतप्यत भारत॥ 3-6-1
विदुरस्य प्रभावं च सन्धिविग्रहकारितम्।
विवृद्धिं च परां मत्वा पाण्डवानां भविष्यति॥ 3-6-2
विदुरस्य प्रभावं च सन्धिविग्रहकारितम्।
स सभाद्वारमागम्य विदुरस्मारमोहितः।
समक्षं पार्थिवेन्द्राणां पपाताविष्टचेतनः॥ 3-6-3
विवृद्धिं च परां मत्वा पाण्डवानां भविष्यति॥ 3-6-2
स तु लब्ध्वा पुनः संज्ञां समुत्थाय महीतलात्।
समीपोपस्थितं राजा सञ्जयं वाक्यमब्रवीत्॥ 3-6-4
स सभाद्वारमागम्य विदुरस्मारमोहितः।
भ्राता मम सुहृच्चैव साक्षाद्धर्म इवापरः।
तस्य स्मृत्याद्य सुभृशं हृदयं दीर्यतीव मे॥ 3-6-5
समक्षं पार्थिवेन्द्राणां पपाताविष्टचेतनः॥ 3-6-3
तमानयस्व धर्मज्ञं मम भ्रातरमाशु वै।
इति ब्रुवन्स नृपतिः कृपणं पर्यदेवयत्॥ 3-6-6
स तु लब्ध्वा पुनः संज्ञां समुत्थाय महीतलात्।
पश्चात्तापाभिसन्तप्तो विदुरस्मारमोहितः।
भ्रातृस्नेहादिदं राजा सञ्जयं वाक्यमब्रवीत्॥ 3-6-7
समीपोपस्थितं राजा सञ्जयं वाक्यमब्रवीत्॥ 3-6-4
गच्छ सञ्जय जानीहि भ्रातरं विदुरं मम।
यदि जीवति रोषेण मया पापेन निर्धुतः॥ 3-6-8
भ्राता मम सुहृच्चैव साक्षाद्धर्म इवापरः।
न हि तेन मम भ्रात्रा सुसूक्ष्ममपि किञ्चन।
व्यलीकं कृतपूर्वं वै प्राज्ञेनामितबुद्धिना॥ 3-6-9
तस्य स्मृत्याद्य सुभृशं हृदयं दीर्यतीव मे॥ 3-6-5
स व्यलीकं परं प्राप्तो मत्तः परमबुद्धिमान्।
त्यक्ष्यामि जीवितं प्राज्ञ तं गच्छानय सञ्जय॥ 3-6-10
तमानयस्व धर्मज्ञं मम भ्रातरमाशु वै।
[[:Category:Dhrtarashtra and Vidura|''Dhrtarashtra and Vidura'']]
इति ब्रुवन्स नृपतिः कृपणं पर्यदेवयत्॥ 3-6-6
पश्चात्तापाभिसन्तप्तो विदुरस्मारमोहितः।
भ्रातृस्नेहादिदं राजा सञ्जयं वाक्यमब्रवीत्॥ 3-6-7
गच्छ सञ्जय जानीहि भ्रातरं विदुरं मम।
यदि जीवति रोषेण मया पापेन निर्धुतः॥ 3-6-8
न हि तेन मम भ्रात्रा सुसूक्ष्ममपि किञ्चन।
व्यलीकं कृतपूर्वं वै प्राज्ञेनामितबुद्धिना॥ 3-6-9
स व्यलीकं परं प्राप्तो मत्तः परमबुद्धिमान्।
त्यक्ष्यामि जीवितं प्राज्ञ तं गच्छानय सञ्जय॥ 3-6-10
तस्य तद्वचनं श्रुत्वा राज्ञस्तमनुमान्य च।
तस्य तद्वचनं श्रुत्वा राज्ञस्तमनुमान्य च।