Difference between revisions of "Karma Yoga (कर्मयोगः)"
(Added Categories) |
(Adding Gita Chapter 3 verses) |
||
Line 1: | Line 1: | ||
[[Category:Bhagavad Gita]] | [[Category:Bhagavad Gita]] | ||
[[Category:Prasthana Trayi]] | [[Category:Prasthana Trayi]] | ||
+ | |||
+ | == Verses == | ||
+ | ॐ | ||
+ | श्रीपरमात्मने नमः | ||
+ | '''अथ तृतीयोऽध्यायः''' | ||
+ | |||
+ | '''अर्जुन उवाच''' | ||
+ | |||
+ | ज्यायसी चेत्कर्मणस्ते मता बुद्धिर्जनार्दन । | ||
+ | तत्किं कर्मणि घोरे मां नियोजयसि केशव ॥३- १॥ | ||
+ | |||
+ | व्यामिश्रेणेव वाक्येन बुद्धिं मोहयसीव मे । | ||
+ | तदेकं वद निश्चित्य येन श्रेयोऽहमाप्नुयाम् ॥३- २॥ | ||
+ | |||
+ | '''श्रीभगवानुवाच''' | ||
+ | |||
+ | लोकेऽस्मिन्द्विविधा निष्ठा पुरा प्रोक्ता मयानघ । | ||
+ | ज्ञानयोगेन सांख्यानां कर्मयोगेन योगिनाम् ॥३- ३॥ | ||
+ | |||
+ | न कर्मणामनारम्भान्नैष्कर्म्यं पुरुषोऽश्नुते । | ||
+ | न च संन्यसनादेव सिद्धिं समधिगच्छति ॥३- ४॥ | ||
+ | |||
+ | न हि कश्चित्क्षणमपि जातु तिष्ठत्यकर्मकृत् । | ||
+ | कार्यते ह्यवशः कर्म सर्वः प्रकृतिजैर्गुणैः ॥३- ५॥ | ||
+ | |||
+ | कर्मेन्द्रियाणि संयम्य य आस्ते मनसा स्मरन् । | ||
+ | इन्द्रियार्थान्विमूढात्मा मिथ्याचारः स उच्यते ॥३- ६॥ | ||
+ | |||
+ | यस्त्विन्द्रियाणि मनसा नियम्यारभतेऽर्जुन । | ||
+ | कर्मेन्द्रियैः कर्मयोगमसक्तः स विशिष्यते ॥३- ७॥ | ||
+ | |||
+ | नियतं कुरु कर्म त्वं कर्म ज्यायो ह्यकर्मणः । | ||
+ | शरीरयात्रापि च ते न प्रसिद्ध्येदकर्मणः ॥३- ८॥ | ||
+ | |||
+ | यज्ञार्थात्कर्मणोऽन्यत्र लोकोऽयं कर्मबन्धनः । | ||
+ | तदर्थं कर्म कौन्तेय मुक्तसङ्गः समाचर ॥३- ९॥ | ||
+ | |||
+ | सहयज्ञाः प्रजाः सृष्ट्वा पुरोवाच प्रजापतिः । | ||
+ | अनेन प्रसविष्यध्वमेष वोऽस्त्विष्टकामधुक् ॥३- १०॥ | ||
+ | |||
+ | देवान्भावयतानेन ते देवा भावयन्तु वः । | ||
+ | परस्परं भावयन्तः श्रेयः परमवाप्स्यथ ॥३- ११॥ | ||
+ | |||
+ | इष्टान्भोगान्हि वो देवा दास्यन्ते यज्ञभाविताः । | ||
+ | तैर्दत्तानप्रदायैभ्यो यो भुङ्क्ते स्तेन एव सः ॥३- १२॥ | ||
+ | |||
+ | यज्ञशिष्टाशिनः सन्तो मुच्यन्ते सर्वकिल्बिषैः । | ||
+ | भुञ्जते ते त्वघं पापा ये पचन्त्यात्मकारणात् ॥३- १३॥ | ||
+ | |||
+ | अन्नाद्भवन्ति भूतानि पर्जन्यादन्नसम्भवः । | ||
+ | यज्ञाद्भवति पर्जन्यो यज्ञः कर्मसमुद्भवः ॥३- १४॥ | ||
+ | |||
+ | कर्म ब्रह्मोद्भवं विद्धि ब्रह्माक्षरसमुद्भवम् । | ||
+ | तस्मात्सर्वगतं ब्रह्म नित्यं यज्ञे प्रतिष्ठितम् ॥३- १५॥ | ||
+ | |||
+ | एवं प्रवर्तितं चक्रं नानुवर्तयतीह यः । | ||
+ | अघायुरिन्द्रियारामो मोघं पार्थ स जीवति ॥३- १६॥ | ||
+ | |||
+ | यस्त्वात्मरतिरेव स्यादात्मतृप्तश्च मानवः । | ||
+ | आत्मन्येव च सन्तुष्टस्तस्य कार्यं न विद्यते ॥३- १७॥ | ||
+ | |||
+ | नैव तस्य कृतेनार्थो नाकृतेनेह कश्चन । | ||
+ | न चास्य सर्वभूतेषु कश्चिदर्थव्यपाश्रयः ॥३- १८॥ | ||
+ | |||
+ | तस्मादसक्तः सततं कार्यं कर्म समाचर । | ||
+ | असक्तो ह्याचरन्कर्म परमाप्नोति पूरुषः ॥३- १९॥ | ||
+ | |||
+ | कर्मणैव हि संसिद्धिमास्थिता जनकादयः । | ||
+ | लोकसंग्रहमेवापि संपश्यन्कर्तुमर्हसि ॥३- २०॥ |
Revision as of 13:47, 10 August 2018
Verses
ॐ श्रीपरमात्मने नमः अथ तृतीयोऽध्यायः
अर्जुन उवाच
ज्यायसी चेत्कर्मणस्ते मता बुद्धिर्जनार्दन । तत्किं कर्मणि घोरे मां नियोजयसि केशव ॥३- १॥
व्यामिश्रेणेव वाक्येन बुद्धिं मोहयसीव मे । तदेकं वद निश्चित्य येन श्रेयोऽहमाप्नुयाम् ॥३- २॥
श्रीभगवानुवाच
लोकेऽस्मिन्द्विविधा निष्ठा पुरा प्रोक्ता मयानघ । ज्ञानयोगेन सांख्यानां कर्मयोगेन योगिनाम् ॥३- ३॥
न कर्मणामनारम्भान्नैष्कर्म्यं पुरुषोऽश्नुते । न च संन्यसनादेव सिद्धिं समधिगच्छति ॥३- ४॥
न हि कश्चित्क्षणमपि जातु तिष्ठत्यकर्मकृत् । कार्यते ह्यवशः कर्म सर्वः प्रकृतिजैर्गुणैः ॥३- ५॥
कर्मेन्द्रियाणि संयम्य य आस्ते मनसा स्मरन् । इन्द्रियार्थान्विमूढात्मा मिथ्याचारः स उच्यते ॥३- ६॥
यस्त्विन्द्रियाणि मनसा नियम्यारभतेऽर्जुन । कर्मेन्द्रियैः कर्मयोगमसक्तः स विशिष्यते ॥३- ७॥
नियतं कुरु कर्म त्वं कर्म ज्यायो ह्यकर्मणः । शरीरयात्रापि च ते न प्रसिद्ध्येदकर्मणः ॥३- ८॥
यज्ञार्थात्कर्मणोऽन्यत्र लोकोऽयं कर्मबन्धनः । तदर्थं कर्म कौन्तेय मुक्तसङ्गः समाचर ॥३- ९॥
सहयज्ञाः प्रजाः सृष्ट्वा पुरोवाच प्रजापतिः । अनेन प्रसविष्यध्वमेष वोऽस्त्विष्टकामधुक् ॥३- १०॥
देवान्भावयतानेन ते देवा भावयन्तु वः । परस्परं भावयन्तः श्रेयः परमवाप्स्यथ ॥३- ११॥
इष्टान्भोगान्हि वो देवा दास्यन्ते यज्ञभाविताः । तैर्दत्तानप्रदायैभ्यो यो भुङ्क्ते स्तेन एव सः ॥३- १२॥
यज्ञशिष्टाशिनः सन्तो मुच्यन्ते सर्वकिल्बिषैः । भुञ्जते ते त्वघं पापा ये पचन्त्यात्मकारणात् ॥३- १३॥
अन्नाद्भवन्ति भूतानि पर्जन्यादन्नसम्भवः । यज्ञाद्भवति पर्जन्यो यज्ञः कर्मसमुद्भवः ॥३- १४॥
कर्म ब्रह्मोद्भवं विद्धि ब्रह्माक्षरसमुद्भवम् । तस्मात्सर्वगतं ब्रह्म नित्यं यज्ञे प्रतिष्ठितम् ॥३- १५॥
एवं प्रवर्तितं चक्रं नानुवर्तयतीह यः । अघायुरिन्द्रियारामो मोघं पार्थ स जीवति ॥३- १६॥
यस्त्वात्मरतिरेव स्यादात्मतृप्तश्च मानवः । आत्मन्येव च सन्तुष्टस्तस्य कार्यं न विद्यते ॥३- १७॥
नैव तस्य कृतेनार्थो नाकृतेनेह कश्चन । न चास्य सर्वभूतेषु कश्चिदर्थव्यपाश्रयः ॥३- १८॥
तस्मादसक्तः सततं कार्यं कर्म समाचर । असक्तो ह्याचरन्कर्म परमाप्नोति पूरुषः ॥३- १९॥
कर्मणैव हि संसिद्धिमास्थिता जनकादयः । लोकसंग्रहमेवापि संपश्यन्कर्तुमर्हसि ॥३- २०॥